تأثیر کیفیت خاک بر عملکرد و کیفیت محصولات کشاورزی

مایکل دوان از TNC که برنامه زمین های کاری سازمان را مدیریت می کند، می گوید در واقع، خاک های سالم به طور فزاینده ای کمیاب می شوند. مواد آلی در خاک بین 30 تا 50 درصد در سرتاسر زمین‌های زراعی در سراسر جهان کاهش یافته است که عمدتاً به دلیل شیوه‌های کشاورزی است که خاک را تخریب می‌کند.

دوان می گوید که این یک تخمین محافظه کارانه است. او می‌گوید: در غرب میانه آمریکا، «خاک‌های زیادی کمتر از ۲ درصد مواد آلی دارند، که تکان‌دهنده است». مواد آلی در خاک های سالم ایالات متحده معمولاً به 5 درصد یا حتی بیشتر می رسد. خاک های تهی شده عمر بسیار کمی دارند و عملکرد ضعیفی دارند.

سلامت ضعیف خاک ممکن است یک بحران در آینده باشد، اما اخبار همه چیز بد نیست. کشاورزان می توانند مواد آلی را بدون رها کردن کشاورزی احیا کنند – در واقع، حفظ و حتی افزایش عملکرد محصول در حین بهبود خاک امکان پذیر است.

این امر به ویژه در آفریقا، آمریکای لاتین و آسیای استوایی مهم است، جایی که خاک به طور طبیعی دارای مواد آلی کمتری است. Job Kihara، یک متخصص کشاورزی در کنیا با مرکز بین المللی کشاورزی گرمسیری، که با TNC شریک است، می گوید: «ما با خاک هایی سروکار داریم که دارای مواد مغذی بسیار کم، به ویژه نیتروژن و فسفر هستند. در شرق آفریقا، شیوه های مدیریت ضعیف به خاک در سراسر منطقه آسیب رسانده است.

یکی از راه‌های جبران خسارت، کشت مخلوط است: کاشت ذرت و لوبیا، دو محصول محبوب منطقه، در کنار هم در یک مزرعه، گاهی با بادام زمینی یا نخود کبوتر نیز. کیهارا توضیح می‌دهد: «در یک سیستم کشت مخلوط، به دلیل مواد آلی مختلف موجود، شما تمایل به داشتن تنوع بیشتری از میکروارگانیسم‌های خاک دارید، که می‌تواند باروری را بازسازی کند.

با این حال، در اینجا، کاشت بذرهایی که برداشت نمی شوند، برای کشاورزانی که ممکن است نگران داشتن غذای کافی برای خانواده خود باشند، منطقی نیست. حتی باقی گذاشتن ساقه های ذرت خشک و گیاهان لوبیا برای تجزیه شدن کار سختی است، زیرا اغلب آنها برای سوخت یا علوفه حیوانات مورد نیاز هستند.

اما کیهارا کشاورزان را متقاعد می کند که چند هفته قبل از برداشت، حبوبات را در میان محصولات اصلی خود بکارند. اینها به عنوان محصولات پوششی در طول فصل خشک در مزرعه باقی می مانند و کشاورزان می توانند لوبیا سبز را به عنوان تغذیه تکمیلی در حالی که منتظر رشد مجدد محصولات اصلی خود هستند، برداشت کنند.

کیهارا می گوید: «کشاورزان بسیار بسیار مشتاق هستند، اما ما باید اطمینان حاصل کنیم که آنها از حمایت برخوردارند. با همکاری هم می توانیم به چیزهای بیشتری دست یابیم.»

بکارگیری شیوه‌های بهداشتی خاک در مقیاس معنادار باید شامل شرکای همه بخش‌هایی باشد که کشاورزی را تحت تأثیر قرار می‌دهند. در ایالات متحده، TNC هدف آن این است که سلامت خاک را به شاخص اصلی تبدیل کند که اکثر مزارع با آن موفقیت اقتصادی و زیست محیطی خود را اندازه گیری می کنند.

Doane از TNC می گوید، شرکت هایی مانند جنرال میلز پشت چنین تلاش هایی هستند زیرا می خواهند یک زنجیره تامین مسئولانه و قابل اعتماد را حفظ کنند. “بسیاری از مردم شروع به درک تأثیر روش های فعلی کشاورزی – و آنچه ما داریم از دست می دهیم” را درک می کنند.

دوآن می‌گوید یکی از امیدوارکننده‌ترین راه‌ها برای تغییر، مشارکت سلامت خاک است. این تلاش مشترک انجمن ملی پرورش دهندگان ذرت، صنعت و سازمان‌های غیرانتفاعی، از جمله TNC، از شبکه‌ای از مزارع نمایشی در مزارع در سراسر غرب میانه آمریکا برای جمع‌آوری داده‌های بلندمدت در مورد اینکه چگونه کاهش خاک‌ورزی، محصولات پوششی و تناوب‌های متنوع می‌تواند سودآوری را بهبود بخشد، استفاده می‌کند. عملکرد زیست محیطی.

در ایالات متحده، دوان می‌گوید: «هیچ جایگزین مناسبی برای داشتن یک کشاورز محلی وجود ندارد، که کشاورزان دیگر به آن احترام بگذارند، کسی که شروع به مدیریت برای سلامت خاک کند، نشان دهد چه چیزی کار می‌کند و چه چیزی کار نمی‌کند، جمع‌آوری داده، به اشتراک گذاشتن داده‌ها، باز کردن آنها مزرعه برای بحث.”

بنوا و سارا دلبک یکی از این طرح‌های تظاهراتی را در خارج از آبرن، ایندیانا اجرا می‌کنند.

سارا می گوید: «این یک ترکیب کوکتل 15 گونه ای است. “شما سورگوم دارید، گندم سیاه، آفتابگردان، چندین نوع شبدر…”

شوهرش می‌گوید: «اینم یک شلغم.

گیاهان پوششی در طول پاییز رشد می کنند و در زمستان می میرند و مواد مغذی را به خاک اضافه می کنند که ذرتی را که زوج در بهار می کارند تغذیه می کند.

سارا می گوید: «شواهد بیشتر و بیشتری وجود دارد که فراتر از چرخش دو ساله ذرت و سویا فرصت های بیشتری برای بهبود سلامت خاک ایجاد می کند. ما به این باور داریم و نسبتاً مطمئن هستیم که می‌توانیم آن را درست انجام دهیم.»