10 توصیه متخصصان برای پرورش کودکان بهتر: راهنمای والدین

وب‌سایت‌ها، کتاب‌ها و محصولات زیادی وجود دارند که ایده‌های متفاوتی را در مورد نظم و انضباط ارائه می‌دهند که شاید بسیار خسته کننده باشد.

هنگامی که سعی می کنید مشکلات رفتاری فرزندتان را برطرف کنید، مهم است که به دنبال اطلاعات معتبری باشید که بر اساس بهترین استراتژی های فرزندپروری باشد.

10 کارشناس والدین برای کمک به شما در دریافت پاسخ هایی در مورد اینکه کدام راهبردهای انضباطی بهترین کارآمد هستند، مهمترین نکات والدین خود را ارائه کردند. در اینجا آنچه آنها باید می گفتند:

اشکالی ندارد که فرزندتان با شما عصبانی باشد

«پدر و مادر باشید نه دوست. این بدان معنی است که شما نمی توانید از اینکه آدم بدی باشید بترسید. ممکن است کودک شما گاهی از دست شما عصبانی باشد. با آن مقابله کنید. جایگزین، داشتن یک بچه ی نفرت انگیز است. بگذارید گاهی اوقات شکست بخورد. اگر این کار را نکنید، چگونه انتظار دارید که او یاد بگیرد که چگونه با فراز و نشیب های زندگی کنار بیاید؟ هیچ کس در همه چیز موفق نیست. گاهی برای موفقیت باید شکست بخوری.»

یکی از علت های عصبانی بودن فرزند شما می تواند به دوران بارداری و تغذیه مادر مربوط باشد به طوریکه، صبحانه مقوی زن باردار  نقش بسیار مهمی در تامین انرژی و مواد مغذی مورد نیاز برای رشد سالم جنین دارد. مصرف صبحانه‌هایی که حاوی پروتئین، فیبر، ویتامین‌ها و مواد معدنی است، می‌تواند به بهبود سلامتی مادر و رشد سالم جنین کمک کند. اما یک نکته مهم که باید مد نظر قرار گیرد، تاثیر صحیح و متعادل بر تغذیه بر روی عصبانی بودن فرزند می‌باشد.

برخی مطالعات نشان داده‌اند که مادرانی که تغذیه‌ی مناسبی در دوران بارداری داشته‌اند، فرزندانی با رفتار آرام‌تر و کمتر عصبانی تر دارند. از این رو، تغذیه مناسب مادر در دوران بارداری نه تنها برای سلامت جسمی جنین بلکه بر رفتار و روانی فرزند آینده نیز تاثیرگذار است. بنابراین آن ها را تحت فشار نگذارید.

استرس کودک  در مدرسه

استرس کودک در مدرسه ممکن است برای بسیاری از کودکان تجربه‌ی چالش‌برانگیزی باشد. برخی از علل اصلی این استرس شامل ترس از تغییرات، فشار اجتماعی، انتظارات برای عملکرد خوب و حتی تجربه‌های منفی یا ناخواسته می‌شود. کودکان ممکن است با موانعی مانند یادگیری ناپذیری، فشار برای پاسخ به انتظارات معلمان یا هم‌سنان، یا حتی مسائلی مرتبط با رفتارهای اجتماعی مواجه شوند که به استرس و ناراحتی منجر می‌شود.

در این موارد، حمایت از کودک، فراهم کردن محیطی امن و پذیرایی، ارائه فرصت‌هایی برای صحبت کردن در مورد تجربیات و نگرش به مسائل از دیدگاه‌های مختلف می‌تواند به کاهش استرس کودک کمک کند. همچنین، آموزش مهارت‌های مدیریت استرس و ارتقاء اعتماد به نفس در کودکان می‌تواند ایجاد سازوکارهای موثری برای مواجهه با چالش‌های مدرسه و کاهش استرس آنها باشد.

با کودک خود با احترام رفتار کنید

او می‌گوید: «از صدا زدن یا ضربه زدن خودداری کنید: بچه‌ها از شما یاد می‌گیرند، بدرفتاری یا کتک زدن فقط به آنها یاد می‌دهد که با پرخاشگری و پستی درگیری را مدیریت کنند. اگر در لحظه احساس عصبانیت شدید می کنید، وقت بگذارید و دور شوید، بعداً برگردید و برنامه ای برای نظم و انضباط داشته باشید.

اگر خونسردی خود را از دست دادید، توضیح دهید که این کار را کرده اید و روشن کنید که ای کاش نداشتید. لحن محکم و حتی عصبانی اما سنجیده بسیار مؤثرتر از این است که خارج از کنترل و کینه توز به نظر برسد.»

به تصویر بزرگ نگاه کنید

هنگامی که فرزندتان به سن نوجوانی رسید، با تمرکز بیش از حد بر روی رفتارهای روزمره و خلق و خوی کودکتان، در جزئیات غرق نشوید. در این مرحله، مکرراً به خود یادآوری کنید که نوجوان شما به زودی می‌تواند خانه را ترک کند و این قدرت را خواهد داشت که تصمیم بگیرد تا آخر عمر چقدر از نظر عاطفی با شما ارتباط برقرار کند. هرچه بیشتر بر ایجاد یک رابطه دموکراتیک در طول سال های نوجوانی تمرکز کنید، فرزند شما که به زودی رشد خواهد کرد شما را در سال های آینده بیشتر دوست خواهد داشت و از شما قدردانی خواهد کرد.

دستورالعمل های موثر بدهید

“اگر مجبور هستید قبل از پاسخ دادن به فرزندتان به طور مکرر همین را بگویید، در این صورت به او آموزش می دهید که شما را نادیده بگیرد.”

از پیامدهای طبیعی استفاده کنید

“در صورت امکان از عواقب طبیعی استفاده کنید. والدین ممکن است احساس کنند که باید کودکان را به دلیل اشتباهات یا رفتارهای نادرست تنبیه کنند نه اینکه اجازه دهند زندگی واقعی مسیر خود را طی کند. اگر کودک شما از پوشیدن کت خود امتناع کرد، اجازه دهید سرد شود. اگر نتواند کت خود را بپوشد. اجازه دهید اسباب‌بازی‌های او گم شوند. مهندسی کردن پیامدهای دیگر، مانند از بین بردن بازی‌های ویدیویی یا تلویزیون، وسوسه‌انگیز است، زیرا ما همیشه مطمئن نیستیم که عواقب طبیعی موثر خواهند بود. اما با گذشت زمان، آنها راهی برای شکل دادن به رفتار دارند.”

مشکل-با هم حل کنیم

“حل مسئله چیزی است که باید جایگزین تنبیه شود تا رفتار مسئولانه و محترمانه در کودکان و بزرگسالان ایجاد شود. تنبیه یک تاکتیک دستکاری اجباری است که برای وادار کردن کودکان به انجام آنچه می‌خواهیم استفاده می‌شود. این کار هیچ کمکی به رشد شخصیت و همدلی نمی‌کند. در واقع، این چیزی است که بخشی از ایجاد قلدر است. کودکان از طریق ترس و زور یاد نمی گیرند. رفتار غیرقابل قبول آنها به این منظور است که به ما بگوید که آنها مشکل دارند، نه مشکل.

از انضباط برای آموزش استفاده کنید نه تنبیه

“معنی کلمه انضباط را درک کنید. همه چیز در مورد آموزش و آموزش است، نه تنبیه، تهدید و آموزش. خودتان را به عنوان یک معلم در نظر بگیرید و با توضیح اینکه چرا باید محدودیت تعیین شود به فرزندتان نشان دهید که به آنها احترام می گذارید. به آنها کمک کنید بفهمند. این به نفع خود و منافع آنها است. احترام دروازه ای برای همکاری فرزند شما است!

برای رفتار خوب تمجید کنید

“ممکن است باورش سخت به نظر برسد زمانی که با فرزندان خود دست و پنجه نرم می کنید، اما کودکان واقعاً می خواهند والدین خود را راضی کنند. هیچ چیز کودک را به اندازه غروری که هنگام دریافت تمجید از مادر یا پدر خود احساس می کند، خوشحال نمی کند. این تمایل برای راضی نگه داشتن ما والدین آنقدر قوی هستند که تا بزرگسالی دوام می آورد.”

با نظم و انضباط سازگار باشید

نظم و انضباط ناسازگار در واقع می تواند رفتارهای منفی را تقویت کند زیرا فرزند شما به تلاش خود ادامه می دهد به این امید که این بار دچار مشکل نشود.

به رفتار نادرست به عنوان نشانه ای نگاه کنید که فرزند شما مشکل دارد

“مشکل کودک این است که چیزی وجود دارد که او به آن نیاز دارد و می خواهد و نمی داند چگونه به جز بدرفتاری به آن دست پیدا کند. والدین اغلب با رفتار کودک مشکل دارند. متأسفانه والدین معمولاً با تلاش برای حل مشکل خود شروع می کنند. هرگز نمی تواند مشکل کودک را حل کند.”