نگاهی به وضعیت آفریقا در سال 2022:چالش های حکمرانی

آفریقا
همانطور که شایسته این قاره غول پیکر است، برخی از بزرگترین موضوعات سال 2022 در سراسر آفریقا پخش خواهند شد. یکی از چشمگیرترین سؤالات این است که آیا آفریقایی ها که هنوز عمدتاً واکسینه نشده اند، هزینه هنگفت و قابل اجتنابی را برای انحصار واکسن ها در جهان توسعه یافته، عدم تمایل آن به توزیع مازاد و به اشتراک گذاشتن پتنت ها پرداخت خواهند کرد – و از سلامت بی شمار بیماری همه گیر. و اثرات اقتصادی
این سوال به تنهایی به یک سؤال دیگر منجر میشود: آیا خودخواهی در مناطق ثروتمند شمالی به چنین اندازه خواهد افزود؟ به نظر میرسد انتشار ناگهانی ویروس Omicron، که برای اولین بار در آفریقای جنوبی شناسایی شده است، نشان دهنده این است که انواع جدیدی از ویروس کووید ممکن است در سال 2022 ظاهر شوند. با این حال، واکنش کشورهای توسعهیافته ممکن است متمرکز بر حفاظت داخلی باشد، نه همکاری بینالمللی.
ماهیت روند همهگیری جهانی در سال 2022 – هم از لحاظ تهدید بهداشتی و هم از لحاظ رفاه اقتصادی – در نهایت ناشناخته است. اما در بسیاری از کشورهای آفریقایی، که جمعیت نسبتاً جوانی دارند و کمتر در معرض خطرات شدید کووید قرار دارند، مسائل بزرگتر ممکن است تأثیر منفی بر مدیریت بیماریهای دیگر داشته باشند.
تقریباً ۲۵ میلیون نفر در آفریقا با HIV-AIDS زندگی میکنند و مالاریا هر سال تقریباً ۴۰۰ هزار نفر را گرفتار میکند. درمان این بیماریها و سایر بیماریها مانند سل و دیابت ممکن است به علت فشارهای مرتبط با کووید بر روی سیستمهای بهداشتی بدتر شود.
به نظر بسیاری از تحلیلگران، آفریقا که به جایگزین خاورمیانه شده است، به میدان جدید تروریسم بینالمللی تبدیل شده است. به نظر میرسد که این روند در سال ۲۰۲۲ ادامه خواهد یافت. بهویژه کشورهای ساحل شاهد افزایش گروههای اسلامگرای رادیکال بودهاند که عمدتاً در داخل کشور رشد میکنند، اما اغلب به شبکههای جهانی مانند القاعده و دولت اسلامی اظهار وفاداری میکنند.
تلاشهای غرب برای مقابله با این افزایش در خشونتهای جهادی ممکن است در سال ۲۰۲۲ سازماندهیتر شود. این نتیجه اتفاقاتی است که بر اساس توافق بین رهبران مانند جو بایدن و امانوئل ماکرون، رئیسجمهورهای ایالات متحده و فرانسه، صورت گرفته است. این توافق به دنبال ناکامی در حمایت از عملیات نظامی فرانسه در مالی در سالهای قبل بود.
دولتهای غربی نگران انتشار افکار اسلامگرای رادیکال از کشورهای کلیدی در غرب آفریقا مانند نیجریه، جمهوری دموکراتیک کنگو و موزامبیک، که دارای ذخایر انرژی غنی هستند، هستند. ایالت سومالی که به دلیل فعالیتهای گروه الشباب حکایت از یک کشور شکستخورده است، یک هشدار جدی برای آنچه ممکن است در نتیجه عدم کنترل تروریسم رخ دهد، است.
در سالی که ایالات متحده قرار است دومین “اجلاس برای دموکراسی” را تشکیل دهد، موضوع حکمرانی دموکراتیک جهانی به دلیل فقدان آن بسیار مهم خواهد بود. در آفریقا، که در سال ۲۰۲۱ تجربه کودتاهای متعددی را داشت، اخیراً در سودان این موضوع به ویژه حیاتی است. چالشهای ناشی از فقر شدید به طور جدایی ناپذیری با این موضوع مرتبط هستند.
بر اساس فهرست نظارت اضطراری ۲۰۲۲ کمیته بینالمللی نجات، ۱۲ کشور از ۲۰ کشوری که بیشترین خطر بدتر شدن بحرانهای انسانی را دارند، در آفریقا قرار دارند. آنها شامل اتیوپی، سودان جنوبی، جمهوری دموکراتیک کنگو، سومالی، سودان، نیجریه، بورکینافاسو، جمهوری آفریقای مرکزی، موزامبیک، مالی، نیجر و کامرون هستند. (کشورهای غیر آفریقایی که بیشترین حساسیت را دارند شامل افغانستان، یمن، سوریه، میانمار، هائیتی، هندوراس، لبنان و ونزوئلا هستند.)
در قلب آفریقا، مشکلات اتیوپی که IRC آن را “طوفان کامل” مینامد، با بدتر شدن جنگ داخلی تشدید میشود که تجزیه کشور را در معرض مداخلات رژیم استالینیستی همسایه، اریتره، قرار میدهد. همچنین، سازمان ملل هشدار داده است که خشکسالی به سرعت بدتر میشود و ۷.۷ میلیون سومالیایی تا آوریل به خطر شدیدی درآمدهاند.
یونیسف، موسسه خیریه کودکان سازمان ملل، درخواست کمک مالی بیسابقهای به ارزش ۹.۴ میلیارد دلار را برای کمک به بیش از ۳۲۷ میلیون نفر، از جمله ۱۷۷ میلیون کودک که تحت تأثیر بحرانهای انسانی و کووید قرار گرفتهاند، اعلام کرده است.
این شرایط اضطراری زمینه را برای چالش بزرگ دیگری در سال 2022 فراهم می کند: مهاجرت بین المللی، خواه شامل پناهندگان ناشی از درگیری، پناهجویان تحت تعقیب سیاسی، یا مهاجران اقتصادی که به دلیل تغییرات آب و هوایی، قحطی و خشکسالی مجبور به ترک خانه های خود شوند. سازمان بینالمللی مهاجرت سازمان ملل میگوید رکورد ۲۸۱ میلیون نفر یا ۳.۶ درصد از جمعیت جهان در سال ۲۰۲۰ به عنوان مهاجران بینالمللی طبقهبندی شدهاند. این رقم علیرغم محدودیتهای همهگیر در جابجایی در مرزهای بینالمللی در حال افزایش است.
این جابجاییهای جمعیتی خارقالعاده هنوز پاسخی هماهنگ یا حتی منطقی از سوی اکثر دولتها، بهویژه در آمریکای شمالی و اروپای ثروتمند، ایجاد نکرده است. شاید این در سال 2022 تغییر کند. اما نفس خود را حبس نکنید.